اگر انسان برای دنیا و آخرتش فعّال باشد، حتماً یک حیات طیّب و پاکیزه در همین دنیا دارد. یک زندگی منهای غم و غصه، یک زندگی منهای اختلاف خانوادگی و یک زندگی منهای دلهره، اضطراب خاطر و نگرانی دارد. و در آخرت هم یک حیات طیّب­تر برای او هست. اگر در دنیا اهل نماز شب، نماز اول وقت و روزۀ ماه مبارک رمضان و بالأخره به فکر آخرتش باشد و برای رفاه خودش و برای رفاه زن و بچه­اش و برای اینکه احتیاج به دیگران نداشته باشند، فعالیّت کند، به حیات طیّت در دنیا و حیات طیّب‌تر در آخرت می‌رسد. همۀ ائمۀ طاهرین«سلام‌الله‌علیهم» کار زراعی می­کردند که روایات فراوانی در این باب وجود دارد، راوی می‌گوید: دیدم که امام صادق«سلام‌الله‌علیه» مشغول زراعت هستند و عرق از سرتا پایشان می­ریزد. بعد امام صادق«سلام‌الله‌علیه» فرمودند: من به این کار و درآمد آن احتیاج ندارم، اما می­خواهم خدا مرا ببیند که کار می­کنم و آن هم کار زراعت و کار تولیدی و کسب رزق حلال می‌کنم.

عجله، غالباً با حماقت همراه است و معمولاً اعمالي كه از روي عجله انجام مي‌گيرد، بدون فكر و تأمّل است. از اين‌رو، قرآن‌كريم سخن كساني را كه دنياي فراهم و عاجل را بر آخرت ترجيح دادند.

ادامه...

مسأله: انسان مى‏تواند عضوى از اعضاى خود، نظير كليه يا چشم و مانند اينها را در حال حيات بفروشد، چنانكه مى‏تواند پول بگيرد و اجازۀ قطع عضوى از اعضاى خود را پس از مرگ بدهد.

ادامه...

شكّى نيست كه ذات مقدّس خداوند - عزّ اسمه - «مستجمع جميع صفات كماليّه» يعنى داراى همه صفات كمال است و هر گونه برترى و حُسن و كمالى كه تصوّر شود به نحو هر چه تمام‏تر و با عينيّت و بساطت، در ذات او موجود است.

ادامه...