صفحه 387

مسئله 60- اشاعۀ فحشا «يعنى پراكنده كردن فساد و زشت‌كارى» از گناهان كبيره در اسلام است و قرآن شريف براى كسى كه دوست دارد گناهان آشکار شوند، عذاب دنيا و آخرت را وعده داده است، چه برسد که بخواهد عمل اشاعۀ فحشا را انجام دهد:

«انَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ الْفاحِشَةَ فِى الَّذينَ امَنُوا لَهُمْ عَذابٌ اليمٌ فِى الدُّنْيا وَ الْاخِرَة»[1]

«به تحقيق كسانى كه دوست مى‏دارند كه زشت كارى در ميان آنان كه ايمان آورده‏اند، شيوع پيدا كند، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود.»

و آن اقسامى دارد:

الف) عيبى را به دروغ نسبت دادن به كسى و آن را درميان مردم شيوع دادن، و اين قسم علاوه بر گناه اشاعۀ فحشا، گناه تهمت را نيز دارد، و افرادى كه دامن به آن شايعه مى‏زنند و آن را براى ديگران مى‏گويند، اگر بدانند كه تهمت است، گناهشان مثل كسى است كه شايعه را اختراع نموده و اگر ندانند، حرام است و گناه اشاعۀ فحشا را دارد، علاوه بر اينكه آن شايعه تهمت است و گناه از آن را نيز دارد.

ب) پخش كردن عيبى كه در كسى هست در ميان مردم، و اين صورت علاوه بر گناه اشاعۀ فحشا، گناه غيبت را نيز دارد.

ج) گناهى را علنى و در ميان مردم انجام دادن، نظير بيرون آمدن زن با وضع جلف يا بدحجاب و يا بى‏حجاب و نظير پخش موسيقي‌هاى شهوت‌انگيز و پخش غناها و آهنگ‌هاى محرّك و يا پخش گفته‏هاى جلف و محرّك در ميان مردم و نظير پخش كتاب‌هاى عشقى و رمان‌هاى محرّك و امثال اينها، و اين صورت علاوه بر گناهى كه مترتّب بر اصل كار است، گناه اشاعۀ فحشا را نيز دارد و در بسيارى از موارد، گناه دوّم‏ بالاتر از گناه اوّل است.

مسئله 61- اشاعۀ فحشا دائر مدار قصد نيست، مثلاً خانم بدحجاب گرچه قصد اشاعۀ فحشا و بدحجابى را نداشته باشد، ولى همين مقدار كه با عملش بدحجابى را در اجتماع رايج كند، علاوه بر گناه بد حجابى، گناه اشاعۀ فحشا را نيز انجام داده است.

صفحه 388

مسئله 62- اگر در جايى، مثلاً بدحجابى و يا بى‏حجابى و مانند آن اشاعۀ فحشاء نباشد، گرچه آن عمل گناه و حرام است، ولى گناه اشاعۀ فحشا را ندارد.

مسئله 63- افرادى كه شايعه‌ساز و يا شايعه‌پراكن و يا مروّج كار آنان ولو به‌واسطۀ عملشان و حتّى به‌واسطۀ سكوت مى‏باشند، در جرم و حرمت شريك هستند و عمل آنها و سكوتشان حرام است.

مسئله 64- توبۀ اشاعۀ فحشا، فقط ندامت از گذشته و ترك آن كار زشت است، و چه بسيار خوب است كه به‌واسطۀ گفتار و اعمال شايسته و نظير آن، جبران گذشته را بنمايد.