مقداري زمين واقع در ميان درّه پر آب بياباني، باير و موات بود، شخصي اقدام به احياء و سنگ چين كرده و مدّت بيست و پنج سال دخل و تصرّف نموده و ده هزار نهال كاشته و همه نهال‌ها به ثمر رسيده و تعداد هشت منزل مسكوني در آن زمين درست كرده است، بعد از بيست و پنج سال شخصي و برادرانش و عدّه‌اي ديگر مثل پسر دايي‌ها پيدا شده و ادّعا مي‌كنند كه ما سند داريم، اين شخص ادّعا مي‌كند اين زمين مزروعي ملك پدرم مي‌باشد و ديگر هيچ گونه سند و مدركي در دست ندارد، آيا اين زمين مزروعي ملك احيا كننده است يا كساني كه ادّعا نموده‌اند؟
بنا بر آنچه نوشته‌ايد آنجا ملك (شماست) ــ(احيا كننده)ــ است كه و كسي (روي) ــ(به)ــ آن حقّي ندارد.
زميني را ارباب به زور از مردم گرفته است و بعد دولت جمهوري اسلامي اين زمين را از ارباب گرفته و به خانواده شهيد داده و سند صادر كرده است، سپس شخصي اين زمين را از خانواده شهيد خريداري كرده است، حكم اين معامله چيست؟
اگر چنين است كه نوشته‌ايد معامله صحيح است و زمين از آن كسي است كه خريده است.
احتراماً خواهشمند است در مورد يك رشته قنات كشاورزي متعلّق به مزرعه .... كه در حال حاضر به علّت خشك سالي آب ندارد و مالكين آن عبارتند از اهالي .... كه تعدادي نيز از آبادي‌هاي ديگر از اين قنات و مزرعه سهم دارند و قنات فوق بسيار قديمي و سابقه دار است. آيا فردي غير مالك به دليل نداشتن آب قنات مي‌تواند قسمتي از قنات فوق را تخريب و پُر نمايد تا بتواند از زمين آن سوء استفاده نمايد، نظر به اين كه مالكين اين قنات افرادي صغير و كبير و پير زن و پير مرد از كار افتاده و حتّي مهريه زنان از قديم و جديد مي‌باشد.
لذا تقاضامنديم حكم شرعي آن را مرقوم فرماييد.
تصرّف و تخريب و پُر كردن آن قنات بدون اجازه از مالكين جايز نيست و حرام است، علاوه بر اين جبران خسارت هم بايد بنمايد چنانچه تصرّف بعضي از مالكين و تخريب كردن و پُر كردن نيز بدون اجازه ديگران جايز نيست و حرام است و جبران خسارت نيز دارد.