ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام تسلیت باد

پرسش و پاسخ پیرامون شخصیت امام حسین علیه السلام

پاسخ: عزاداري براي حضرت سيد الشهداء ارواحنا فداه از افضل اعمال و قُربات الهي است ، بلكه واجب كفايي است و مورد تأكيد نبي اكرم (صلي الله عليه و آله) و حضرات ائمه هدي (عليهم السلام ) بوده است.

پاسخ: همه آنان، مسلمان نما بودند ؛ لكن از هر منافق و فاسق و مشركي بدتر بودند و به تعبير قرآن شريف از هر جنبنده پستي،       پست تر بودند .

 قال الله تعالي:« إنَّ شَرَّ الْدَّوَابِّ عِنْدَ اللهِ الْصُّمُّ الْبُكْم الَّذِينَ لَا يَعقِلونَ »(22 / انفال)

 واز اين جهت هم مورد لعن صريح خداوند سبحان هستند.

قال الله تعالي:  «  أَولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهمُ اللهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعمَي أَبْصارَهُمْ »  (23/ محمد)          

و نيز از اين جهت هم، كه موجب اذيت و آزار خداوند و رسول او بوده اند، مستوجب لعن و عذاب دنيوي و اخروي هستند.

قال الله تعالي:« إِنَّ الَّذِينَ يُؤذُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ  الله فِي الدُّنيا و الاخِرَة وَ أعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُهِيناً» (57/ احزاب)

و اساساً كساني كه در قرآن كريم مورد لعن خداوند تعالي واقع شده اند، به تصريح آيات و روايات شريفه، اهل جهنم و حتي بنابر برخي از آيات كريمه، اهل خلود در عذاب بوده و هيچ نصرت و كمكي براي آنان متصور نيست.

پاسخ: 

 گرچه همه ائمه هدي (عليهم السلام) سفينه نجات و مصباح هدايت هستند لكن بنابر آنچه خودِ ائمه طاهرين فرموده اند، كشتي حسين  (ع)اَسرع است و از جمله ويژگي هاي حضرت سيد الشهداء (ع)رفع موانع و كمك در امر سير و سلوك الي الله است و در نزد اولياء خدا و اهل سير و سلوك و كشف و شهود، فرمايش سيد الاستاد علامه طباطبايي (قدس سره) يك امر مسلم و مجربِ قطعي است.

پاسخ: گريه ، عزاداري ، توسل و زيارت ، آثار فراواني دارد كه از اهم آن امداد به انسان براي رسيدن به مقام لقاء و فناء است. و در حقيقت بهترين امداد براي شخص سالك در طي نمودن منازل هفت گانه سير و سلوك ، همين است.

پاسخ: خصوصيات روز عاشورا معلوم نيست اگرچه با احتمال درست، مي توان به قاعده تسامح در ادلّه سُنن ، نقل كرد و به واسطه آن عزاداري كرد و درخصوص مورد سؤال ، بعضي از بزرگان، اين قضيه را توجيه بسيار خوبي كرده اند كه چون مفصّل است، جاي ذكر آن نيست و حقير در برخي از صحبتها و ذكر مصائب ، آنرا يادآور شده ام.

پاسخ: مصيبت شهادت امام حسين (ع) كه از اعظم مصائب است ، از الطاف خفيه خداوند تعالي است. لذا در حالي كه براي آن عزاداري مي كنيم، همانند حضرت زينب (عليها السلام) ، شكرانه لطف خفيه حق را هم بجاي مي آوريم.

پاسخ: شُكرِ لطف خفي حق تعالي، همچنانكه خودِ سيد الشهداء ارواحنا فداه هم در قتلگاه ،  شكر حق را بجاي مي آوردند و آل الله هم در اسارت ، شاكرانه ، رنج مصائب را تحمل مي كردند.

پاسخ: در نهج البلاغه شريف وارد شده است كه خشكي چشم در اثر قساوت دل است و قساوت دل در اثر گناه و معصيت است؛بنابراين هر چه گناهمان كمتر شود، دلهايمان صاف تر خواهد شد و هر چه دلهايمان صاف تر شود ، اشكهايمان جاري تر خواهد بود.

پاسخ: حفظ جان مطهر امام (ع) و شهادت در اين راه ، نه تنها مهلكه نيست كه فوزي عظيم است و به هركسي عطا نمي شود و لذا مي خوانيم: «يا ليتنا كنّا معكم فنفوز فوزاً عظيماً»

پاسخ: گناه متخلفين و اعراض كنندگان در آن شب، بسيار بزرگ بوده و بلكه بايد گفت ذنب لايغفر-گناه نابخشوده - است و اينكه آن حضرت فرموده اند : هركس مي خواهد برود ، براي آن بوده كه صالح از طالح شناخته شود و در اين غربال ، آنچه ناخالصي و ناپاكي است برود و آنچه خالص است باقي بماند.

پاسخ: شهادت حضرت سيد الشهداء  (ع)از طرفي از الطاف خفيّه حضرت حق تبارك و تعالي بود. چنانكه اسارت خاندان ايشان نيز كه استمرار آن شهادت و ادامه آن حركت بود، نيز چنين بود چرا كه به سبب اين شهادت و اسارت، اسلام  احياء گرديد و توطئه هاي دشمنان اسلام كه بيش از چهل سال براي نابودي اسلام محمّدي و اسلام علوي و حتي برچيدن اسلام ظاهري ادامه داشت را حتي خنثي نمود و از طرف ديگر در اين حادثه، حضرت سيد الشهداء (ع) و ياران با وفاي ايشان به فوز و فلاح ابدي نائل آمدند. بنابر اين از نظر شخصيت بي همتايي مانند حضرت زينب (عليهاالسلام) ، آنچه واقع شده زيبايي ، فوز و سعادت است و از هر لطف جليّ بالاتر و بهتر است.

پاسخ: آري، حادثه حماسي كربلا از ابتدا تا انتها آنچنان اسرار آميز است كه بايد گفت از اسرار ناگشودني ذهن و عقل بشري است. هم شهادت امام حسين (ع) و هم اسارت خاندان ايشان، كار عشق بود اما عشقي كه در چهارچوب عقلانيت ديني و عقل حقيقي انجام شد ؛ زيرا عشقي كه در اين چهارچوب نباشد ، عشق نیست ، هواي نفس است و يا دست كم عشق نما است نه عشق حقيقي.

پاسخ: جناب حربن يزيد رياحي، مسلماً ازجمله شهدا و اصحاب ابي عبدالله  (ع)است ؛ زيرا پس از توبه ، ولايت - امام حسین - (ع) ، او را پذيرفت و جناب ايشان به واسطه سلامت نفس و قلب پاك خود توانست، گذشته را جبران نمايد و راه طولاني را طي نمايد. هنيئاً له و رضوان الله عليه.

پاسخ: معلوم است كه درجات آنان، متفاوت است ؛ لكن توسل به آنان كه برترين مصاديق اولياء الله و احبائه و انصار دين الله و انصار رسول الله هستند، از اعظم نِعَم الهي است و حتي برخي از اولياء الهي معتقدند كه نفوس ضعيفه، به آنها توسل پيدا كنند، بهتر است.

پاسخ: عرض سلام در زيارات، به معناي اظهار ارادت خاضعانه به پيشگاه منوّر حضرات معصومين (عليهم السلام) است و چنانكه در زيارت ها وارد شده است كه : اشهد انك تسمع كلامي و ترد سلامي» و يا در اذن دخول مشاهد مشرفه مي خوانيم «الهم اني … أعلم أن رسولك و خلفائك عليهم السلام احياءُ عندك يرزقون يرون مقامي و يسمعون كلامي و يردون سلامي و انك حجبت عن سمعي كلامهم و فتحت باب فهمي بلذيذ مناجاتهم» و البته كساني هم هستند از اولياء الهي كه به لطف و اذن خداي تعالي، جواب و پاسخ سلام را از ائمه هدي (عليهم السلام) مي شوند. فهنيئاً لهم.

پاسخ: در برخي از روايات نظير اين مطلب آمده است، لكن اين مسئله مربوط به كساني است كه شامه آنها حسيني است و به واسطه اتصال به ولايت، به مقاماتي رسيده و به درجاتي دست يافته باشند ؛ همچنانكه در همان روايات به اين مطلب تصريح شده كه «فإنه يجده اذا كان مخلصاً»    (بحار الاانوار/ جلد 45 /صفحه 91/ حديث 31)

پاسخ: اگر اتصال به مقام ولايت، محكم باشد، حتي يكي از چهل، كار خود را مي كند ؛ لكن  صرف قرائت اين زيارت ، مخصوصاً در چهل روز، مجرب و در مسائل مختلف مؤثر است.

پاسخ: از ديدگاه عقلي ، عروج به سعادت ابدي براي آن حضرات و لقاء حق تعالي كه منتهاي مسئلت آنان بوده ، موجب شادي و سرور عقل است و ليكن از حيث عواطف و احساسات بشري ، موجب حزن و گريه و عزا است و توجه به هر دو جهتِ عقل و عاطفه ، براي همگان بالاخص نسل جوان ، ضروري است زيرا در پرتو همين عواطف و شعارهاست كه عقل و شعور انسان به تكامل مي رسد و عبرت ها و درسهاي عاشورا در درون آدمي ، رسوخ مي كند.

پاسخ: مجالس اهل بيت (عليهم السلام) اعم از مجالس جشن و سرور يا  عزاداري ها و توسل ها، به منظور ترويج دين مبين و مباني حيات بخش ديني و معنوي است، چنانكه شهادت آن بزرگواران هم ، مثل ساير اعمال آنان در همين جهت و مسير بوده است. «اشهد انك قد اقمت الصلوة و آتيت الزكوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر…» ؛ بنابراين آميختن آن مجالس به معصيت ، گناه ، خلاف شرع و بلكه انجام هرگونه عملي كه باعث وهن آن مجالس و بي حرمتي باشد، از گناهان بزرگ به شمار مي آيد و موجب قهر و ناراحتي قلوب مبارك آن حضرات است ؛ چنانكه اهل دل و شهود نيز، فراوان نقل كرده اند كه وجود منكرات در مجالس اهل بيت (عليهم السلام) باعث قهر و نگراني آن بزرگواران است و به جِد بايد از آن پرهيز نمود.

پاسخ: هر دو كار، صحيح نيست. زيرا هدف از برگزاري مجالس عزاداري، هم بيان و آموزش معارف دين ، اصول ، احكام و اخلاق شريعت مقدسه است كه به وسيله سخنراني انجام مي گيرد هم توسل و ذكر مصيبت ائمه هدي و بالاخص حضرت ابي عبدالله الحسين (ع)كه به وسيله روضه خواني انجام مي شود و لذا بي اعتنايي به هر كدام از آن، درست نيست و اگر صورت اعراض يا وهن پيدا كند، جايز نمي باشد.

وعجل اللهم في فرج مولانا صاحب الزمان