ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام تسلیت باد

پرسش و پاسخ پیرامون شخصیت امام حسین علیه السلام

پاسخ: عزاداري براي حضرت سيد الشهداء ارواحنا فداه از افضل اعمال و قُربات الهي است ، بلكه واجب كفايي است و مورد تأكيد نبي     اكرم (صلي الله عليه و آله) و حضرات ائمه هدي (عليهم السلام ) بوده است.

پاسخ: اين كلام از جمله حرف هاي باطل است و از بزرگان هم هيچ كس چنين حرفي نزده است ؛ زيرا قبل از خلقت عالم وجود، چهارده معصوم (عليهم السلام) خلق شده اند و در عرش خداوند تبارك و تعالي بوده اند و نبي اكرم (صلي الله عليه و آله) بارها اسماء مبارك آنان را يادآور شده اند و صدها روايت از فريقين درباره عترت و ائمه هدي (عليهم السلام) ، از ناحيه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) دركتب روايي وجود دارد. لكن آنچه مسلم است اينكه مقام حضرت علي اكبر(ع)، مقام عظيمي است تا آنجا كه پدر بزرگوارشان در توصيف ايشان فرموده اند: «أشبه الناس خََلقاً و خَُـلقاً و منطقاً برسول الله».

پاسخ: قاعده « الكنايةُ ابلغ من التصريح » به ما مي فهماند كه منظور، چه كساني هستند و چرا نام آنها برده نشده است.

پاسخ: به حسب ظاهر، مراد ملائكه آسماني است ، لكن اگركساني از اين مطلب استفاده كنندكه مخلوقاتي كه در ديگر كرات آسماني موجود است، شايد اشتباه نكرده باشند.

پاسخ: يعني خون حضرت سيد الشهداء ارواحنا فداه ، از خداوند تعالي است و حضرت حق متعال وليّ آن دم خون) مطهر است، چنانكه خداي سبحان، اين مقام ولايتِ دم و طلب ثار را به حضرت بقية الله عجل الله فرجه الشريف) هم عطا فرموده است.

پاسخ: خير، بدعت نيست ؛ عزاداري بشكل متعارف و به تعبير مرحوم استاد بزرگوار و عظيم الشأن، حضرت امام قدّس سره) عزاداري به شيوه سنتي از افضل اعمال و قربات الهي و مورد تأكيد اكيد پيامبر عظيم الشأن و حضرات ائمه هدي (عليهم السلام) مي باشد.

پاسخ: بلي ، گناه آنان ، معصيتي بزرگ و نا بخشودني بوده و خِذلان اين تخلف در دنيا و آخرت به آنان رسيد و بلكه لعن هاي زيارت مقدسه عاشورا هم متوجه آنان است . در روايت صحيح السند ، نامه اي از حضرت امام حسين (ع) به محمد ابن حنفيه وارد شده كه آن حضرت در این نامه مي فرمايد: « هر كه با من بيايد، شهيد خواهد شد و هر كه با من نيايد حتماً رستگار نخواهد شد. »

پاسخ: زيرا اين مصيبت و پيامهاي اين حادثه‌ مصيبت بار ، هيچگاه نبايد فراموش گردد و خون گريستن هم كنايه از شدت حزن و عزا است .

پاسخ: زيرا علت بقاء اسلام ، وجود مقدس سيدالشهداء (ع) بوده و براي حفظ دين و بقاء ولايت  و تأييد تشيع ، بهتر از همه زيارات است .

پاسخ: قال رسول الله  (صلي الله عليه و آله) : « اِنَّ لقتل الحسين في قلوب المؤمنين حرارةً لن يبرد ابداً» عزاداري براي آن وجود مقدس از افضل اعمال است و تعطيل بردار نيست. چنانكه حرارت حسيني در قلوب مؤمنين براي ابد ، هيچ گاه سرد و خاموش نخواهد شد .

پاسخ: لعن به معناي دوري از رحمت خداوند است ؛ ولي معناي لعن در زيارات علاوه بر اين جهتِ ظاهري به جهت مهمتري اشاره دارد كه همان « تبري » و بيزاري جستن از ملعونين است كه از فروع مهم دين ماست و تكميل تولي و  ولايت پذيري با اين تبري خواهد بود.

پاسخ: چون مصائب وارده بر حضرت سيد الشهدا (ع)  براي آنان  از سوي خداي تعالي يا جبرئيل امين  بيان گرديده و بيان اين مصائب ، تحريك عواطف مقدسه آنان و تلاطم دلهاي مبارك آنان و جاري شدن اشكهاي منور آنان را به همراه داشته است .

پاسخ: اين مطلب در برخي از روايات شريفه و از جمله در زيارت ناحيه مقدسه آمده است و پذيرفتن آن محل اشكال نيست.

پاسخ: عزاداري به شورِ ويژه و مخصوصِ خود نياز دارد ؛ البته شور همراه با شعور و در چهارچوب شرع. شور و شعور و شرع در عزاي حسيني به هم آميخته است و به همين دليل هم از افضل اعمال و قُربات الهي است. وقتي كُميت اسدي در حضور امام صادق(ع) مرثيه خواني كرد ، حضرتش به وي فرمود: « همانطوري كه در مجالس خود با حالت شور و عزا مي خوانيد، بخوان.»

پاسخ: اين مطلب در بعضي از روايات شريفه و از جمله در زيارت ناحيه مقدسه وارد شده و پذيرفتن آن محل اشكال نيست ؛ گرچه عقل ، نتواند حقيقت اين معناي لطيف را درك نمايد ، چنانكه عقول ناقص ما اموري نظير تسبيح موجودات را كه در آيات فراواني بدان تصريح شده، درك نمي كند. و قال الله تعالي: «تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَوات السَّبْعَ و  الارْضُ وَ مَنْ فِيهنَّ وَ إِنْ مِنْ شَئٍ إِلّا يُسَبّحُ بِحَمدِهِ وَ لكِنْ لا تَفقَهُونَ تَسبِيحَهُمْ »   (44/ اسراء)

پاسخ: بايد عرفاً مصداق عزاداري باشد و علاوه بر شرع پسند بودن، عرف پسند هم باشد و لذاست كه مي گوئيم: «عزاداري به شكل متعارف» ، چنانكه حضرت امام خميني قدس سره) هم تأكيد مي فرمودند: «عزاداري به شيوه سنتي» .

پاسخ: در غير از روز عاشورا گفته مي شود: «إنّ يوم قتل الحسين (ع) يوم تبركت به بنواميه» .

پاسخ: اينگونه امور بعيد نيست و جاي استبعاد هم ندارد، لكن مشاهده و بلكه شهود اين امور  مختص به اولياء الهي است و آنان همانگونه كه تسبيح موجودات را مي شنوند، آن خون مطهر را هم مي بينند و شهود مي كنند؛ و آن خون از نظر فقهي پاك است.

پاسخ: مراد حضرت علي اكبر (ع)  است.

پاسخ: در برخي از روايات و از جمله در زيارت ناحيه، اين موضوع ذكر شده و پذيرفتن اصل مسئله، محل اشكال نيست ؛ اگرچه خصوصيات اينگونه امور و حقايق لطيف آن را نتوانيم درك كنيم.

پاسخ:  همه كساني كه در ماجراي كربلا نقش داشته اند حتي در حد سياهي لشگر و يا حتي در حد بي تفاوتي در مسئله و يا رضايت به وقوع آن و بالاتر از اين ، همه كساني كه مسبب جريان كربلا ولو در زمانهاي قبل از اين حادثه، بوده اند و نيز همه كساني كه صدق متابعت و رضايت به امر ، بر آنان مي شود ولو در زمانهاي بعد از اين حادثه، مورد لعن و نفرين هستند ؛ و لعن زيارت عاشورا- كه اين زيارت را از قدسيّات  احاديث قدسي) و از جانب حضرت حق تعالي دانسته اند- شامل همه آنها مي شود. چنانكه در قرآن كريم نيز افراد و گروههاي متعددي مورد لعن و نفرين الهي قرار گرفته اند و از جمله آنان، كافران ، ظالمين ، كاذبين ، عهد شكنان، كتمان كنندگان حقايق و بينات الهي ، يهوديان ، افتراء زنندگان به زنان مؤمنه و خود شيطان است. آيات متعدد و فراواني در قرآن شريف وجود دارد كه اين افراد و گروهها و ديگران، در آن آيات مورد لعن واقع شده اند و حتي در آيه 60 سوره اسراء، سخن از شجره ملعونه در قرآن رفته است كه تفصيل آن در اين مقام نمي گنجد و بايد به محل آن رجوع كرد. و همه كساني كه در زيارت مقدسه عاشورا، لعن شده اند، مصاديق همين آيات مورد اشاره اند. و اما معناي لعن در زيارت عاشورا هم ، همان معناي لعن در قرآن و به بيان ديگر به معناي « تبرّي » است كه يكي از مهمترين فروع مهم دين است و تولي كه يكي ديگر از فروع مهم دين است جز با تبري تكميل نمي گردد كما اينكه تبري نيز جز با توّلي، كه تبري عملي و عيني و حقيقي است، كامل نمي شود و هر دو ركن بايد در كنار همديگر آورده شود.

پاسخ: حضرت امام حسين (ع) به اقتضاي علم امامت كه  علم بما كان و ما يكون و ما هو كائن است ، مي دانستند كه انتهاي اين حركت عدالت خواهانه و ظلم ستيزانه ، شهادت است ، لكن چون حفظ دين كه اعظم فرائض الهي و مقدم بر هر امري است متوقف بر انجام اين حركت بزرگ بود، آن را با تمام وجود پذيرا شدند و در حقيقت اراده حضرت حق تعالي را با تمام وجود پذيرا گشتند ، چنانكه مسئله اسارت آل الله (عليهم السلام) را هم كه استمرار اين حركت بزرگ بود ، مي دانستند ، لكن آن بزرگواران هيچگاه بر اراده حق تعالي پيشي نمي گرفتند و هميشه به اراده لايتغير او راضي و بر طبق آن عامل بوده اند و اين مطالب را تفاصيلي لازم است كه بايد به محل آن مراجعه كرد.

پاسخ: كار امام حسين (ع)  در ميان همه حضرات ائمه (عليهم السلام) ، داراي ويژگي ها و نيز داراي امتيازات خاص است و از جمله اين امتيازها كه خداي تعالي مقرر فرموده است آنكه فرزند عظيم ايشان يعني حضرت مهدي ارواحنا فداه، وليّ خون مطهر ايشان است چنانكه گفته شده كه خود خداي متعال وليّ خون مطهر سيد الشهداء (ع) است.

پاسخ: سنت الهي بر اين است كه كليه امور روي جريان طبيعي باشد و خَرْقِ عادت ، يك استثناء است كه در برخي از موارد، ضرورت دارد و در غير آن امور بر اساس جريان طبيعي، سير خود را انجام مي دهد ؛ تا انسانها بر طبق اختيار، حق را برگزيده و باطل را كنار زنند.

پاسخ: سقيفه بني ساعده ، بالاترين ظلم را به ولايت و بلكه به دين اسلام و بلكه به جامعه انسانيت نموده است ؛ از اين جهت اولويت در ظلم به حق محمد و آل محمد (عليهم السلام) و اولويت در شمول لعن و عذاب الهي دارد و بقيه كساني كه بعد از آنان ولايت شكني مي كنند و تضعيف ولايت و تشيع نمايند ، همانند آنها بوده ، آخريت دارند.

پاسخ: علوم است كه اين قضيه معجزه است ؛ و معجزه ، آن است كه به حسب عادت، واقع نمي شود و امّا چرا قرآن خوانده است، زيرا بهترين كلمات ، قرآن است كه از بهترين افراد در آن موقع حساس با آن جاذبه خاص واقع شده است. و اينگونه امور محل استبعاد نيست، قال الله تعالي: «أمْ حَسِبتَ أنَّ أصحابَ الْكَهفِ وَ الْرَّقيمِ كَانوا مِنْ أياتِنَا عَجَباً » كهف/ 9) آيات الهي بسيار است و هيچ يك محل استبعاد نيست و چنانكه نقل شده سر مطهر، همين آيه شريفه را تلاوت كرده است.

پاسخ: گر چه اين روايات را كنايه گرفتن و به واسطه آن عظمت مصيبت را بيان كردن اشكال ندارد، لكن اگر بواسطه تهذيب نفس و تزكيه روح و رياضت هاي ديني و شرعي و اتصال به مقام ولايت، دل و چشم و گوش حقيقي حاصل گردد، بسياري از اين گونه امور را مي توان شهود كرد و در آن صورت اينگونه امور، حقايق خود را نمايان خواهد كرد.

پاسخ: چنانكه گفته شد - پاسخ  سؤال 83 -  گفته شد تضعيف كنندگان و تخريب كنندگان ولايت بالاترين ظلم را مرتكب گشتند و هركسي به هر شكلي از آنان پيروي نمايد و در تخريب و تضعيف ولايت و تشيع، نقشي داشته باشد، مثل آنان مشمول لعن و عذاب است.

پاسخ: تفسير حديث شريف نبوي آن است كه: شخص امام حسين (ع) از پيامبر گرامي (صلّي الله عليه و آله) است ، زيرا آن بزرگوار سبط نبي مكرم صلّي الله عليه و آله بوده اند و شخصيت پيامبر گرامي صل الله عليه و آله) هم از حسين بن علي  (ع)است ، چرا كه اگر آن بزرگوار نبود ، اسلام نبود و به بيان ديگر اسلام عزيزكه شخصيت رسول گرامي صلي الله عليه و آله ) است ، متوقف بر حسين بن علي (ع) است.

پاسخ: مسئله اسارت، علت مبقيه- سبب بقا- مسئله شهادت بود ، چنانكه عزاداري ها و توسل ها هم چنين است. اگر اسارت آل الله (عليهم السلام) نبود، موج خروشان حماسه كربلا خاموش مي شد و پيام حادثه عاشورا در كربلا دفن مي گرديد ، چنانكه اگر عزاداري ها نبود، پيام عاشورا جاودانه نمي شد و به همين سبب ، عزاداري ها از افضل اعمال و قربات الهي است.

پاسخ: رجعتِ برخي از خوبان و برخي از بَدان در زمان ظهور حضرت مهدي روحي فداه) ، مدلول برخي از روايات است ، لكن خصوصيات آن معلوم نیست و ما ، تنها دورنمايي از آن را در اختيار داريم ؛ كه اثبات خصوصيات آن ممكن نيست و لازم هم نيست.

پاسخ: اقامه عزا براي ائمه هدي (ع) و بالاخص حضرت سيدالشهداء ارواحنا فداه، استمرار حركت بزرگي است كه شهادت آن بزرگواران و نيز جريان غم انگيز اسارت آل الله (ع)  هم ، در همان روند بوده و آن حركت عبارت است از عدالت خواهي و قيام براي اقامه قسط و اجراي دستورات الهي و فرياد عليه ظلم و تعدي به حدود الهي ؛ بدين جهت عزاداري ، شعار تشيّع و يكي از نمادهاي بزرگ شيعه گري است كه همراه با شعور و عبرت و درس آموزي است.

پاسخ:  گريه و تباكي از بارزترين مصاديق عزاداري است و هدف از گريه كردن بر مصائب حضرات اهل بيت عصمت و طهارت بالاخص امام حسين (ع)  ، همان هدف ازعزاداري است و آن زنده نگاه داشتن تشيع و احياء روحيه ايثار ، گذشت ، فداكاري و شهادت طلبي براي دين خداست ؛ و از اين جهت هم افضل اعمال و قُربات است.

پاسخ: زيرا حركت عدالت خواهانه و ظلم ستيزانه آن حضرت نيز گسترده بوده است و بدين جهت شخص نبي مكرم) صلی الله علیه وآله) و همه حضرات معصومين (ع)، به اقامه عزا براي حضرت سيد الشهداء ارواحنا فداه  اهميت ويژه و خاص داده اند چرا كه در جريان آن بزرگوار ، تحريك عواطف و تنوير عقول به نحو اَتَمْ و اكمل وجود دارد و شور و شعوري كه در حماسه بي همتا و تمام نشدني كربلا و عاشورا وجود دارد موجب احياء و تقويت روح عدالت خواهي و ظلم ستيزي است و به همين دليل ، سِرّ بقاء تشيّع و ادامه حيات پر بركت آن در اقامه عزاداري حسيني است و به همين دليل هم دشمنان تشيّع ، هميشه به دنبال برچيدن اين برنامه عظيم يا كم رنگ كردن آن و يا آميختن آن به خرافات و اباطيل بوده اند .لكن  بحمد الله هيچگاه موفق نشده اند و هيچگاه هم موفق نخواهند شد . انشاءالله.

پاسخ: اگر صحت داشته باشد‏‏، توجيه آن اينگونه است كه ، وي از عمل پليد و زشت خود، كه مي دانست پليد و زشت است، دچار عذاب وجدان و روح بوده و قوه خيال ، براي او موجب تصور چنان صحنه اي گرديده است.

پاسخ:  كليه اين موارد، مصاديق ضروري عزاداري است و از اين جهت از افضل اعمال و حتي واجب كفايي است و چنانكه مكرراً گفته شد، شعار تشيع و رمز حيات و استمرار شيعه است.

پاسخ: كثرت جمعيت چون دشمن شكن و موجد اُبّهت است ، بسيار خوب است ؛ بايد همه مجالس اهل بيت (عليهم السلام) چنين باشد ، لكن اهل بيت (ع) به همه مجالس چه كوچك و چه بزرگ عنايت دارند.

پاسخ:  يكي از مهمترين برنامه هاي حضرت سيد الشهدا ارواحنا فداه در حادثه كربلا از روز اول تا روز عاشورا، بيدار كردن و هدايت دشمنان بود و چون طلب آب براي تحريك عواطف بوده است و از اين جهت مي توانست منجر به عبرت براي افراد مخالف و هدايت آنان شود، لذا در برنامه بوده و نه اينكه اين درخواست از سر معاذ الله) ذلت و خواري يا امر ديگري باشد كه آن حضرت خودشان فرمودند : « هيهات منا الذلة »

پاسخ: يزيد ( لعنة الله و ملائكته و انبيائه و رسله و اوليائه عليه) قطعاً توبه نكرده است ؛ زيرا توفيق توبه كه ازجانب خداوند متعال است به مثل يزيد ملعون، عنايت نمي شود. بلكه بالاتر از اين، از آيات و روايات شريفه به خوبي استفاده مي شود كه گناه اينگونه افراد، معصيت نابخشودني و ذنب لايُغفَر است و زمينه براي ترحم و جلب رحمت خداوند رحمان و رحيم را از دست مي دهند ؛ و به بيان عبرت انگيز قرآن كريم، اينگونه افراد نه تنها اهل جهنم بلكه تبديل به هيزم جهنم شده اند.

وعجل اللهم في فرج مولانا صاحب الزمان