عنوان: فصل سى و نهم: صراط
شرح:

از قرآن شريف استفاده مى‏شود كه راه بهشت از جهنّم مى‏گذرد و همه مردم بايد آن راه را طى كنند، اگر بهشتى باشند از جهنّم مى‏گذرند و سپس به بهشت مى‏رسند و اگر جهنّمى باشند همانجا مى‏مانند و نمى‏توانند از جهنّم خارج شوند:

 

»وَ اِنْ مِنْكُمْ اِلّا وارِدُها كانَ عَلى رَبِّكَ حَتْماً مَقْضِيّاً ثُمَّ نُنَجِّى الَّذينَ اتَّقَوا وَ نَذَرُ الظَّالِمينَ فيها جِثِيّاً.» [1]

»و همه شما وارد جهنّم مى‏شويد، اين امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت، سپس آنها را كه تقوا پيشه كردند از آن رهايى مى‏بخشيم و ستمگران را كه به زانو در آمده‏اند در آن رها مى‏سازيم.»

 

 و به همين جهت، صراط را »پل صراط«، ناميده‏اند، گويى پلى است كه از روى جهنّم مى‏گذرد. و از آنجا كه آخرت، باطن همين دنياست، صراطِ آنجا نيز در حقيقت، باطنِ صراطِ دنياست و از اينرو صراط در قيامت در دنيا نيز وجود دارد و آن، همان «صراط مستقيم» است. قرآن كريم در آيات فراوانى صراط مستقيم را «اسلام» مى‏داند:

 

»وَ اِنَّ هذا صِراطى مُسْتَقيماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِهِ.» [2]

»اين راه مستقيم من است از آن پيروى كنيد و از راههاى پراكنده پيروى نكنيد كه شما را از راه حقّ دور مى‏سازد.»

 

 و معلوم است كه «صراط مستقيم» داراى دقّت و ظرافتِ بسيار است يا كوچكترين غفلتى، موجب انحراف انسان شده و غفلت از آن انحراف، به كفر و نفاق مى‏انجامد. بنابراين صراط در اين دنيا نيز مثل صراط در آخرت، دقيق و باريك و برنده و سوزنده است و از اين جهت، بايد براى گذشتن از آن، توجّه، تضرّع، تقوا، تخليه، تحليه، تجليه و لقاء و داشتن راهنما را شرط اساسى و رستگارى بدانيم.

 از آنچه گفته شد، روشن مى‏شود كه هر كس كه در اين دنيا صراط مستقيم را با صحّت و سلامت معنوى، طى كند و بر آن راه درست، معتقد و مقيّد بماند، در روز رستاخيز نيز صراط در جهنّم را با صحّت و سلامت خواهد پيمود و از آنجا به بهشت الهى خواهيد رسيد و هر كس در اين جهان فانى از صراط مستقيم، منحرف گردد، در سراى باقى هم بر صراط خواهد لغزيد و چون نمى‏تواند آن را طى كند، در جهنّم واقع خواهد شد. و البته طبيعى است كه نوع گذشتن از صراط در قيامت، هم وابسته به مراتب تقيّد انسانها به صراط در دنيا است. بعضى از آدميان، صراط در روز رستاخيز را با سرعت بسيار نظير سرعت برق يا سرعت لحظه طى مى‏كنند چرا كه حسابِ افرادى كه خود را از قيد و بند نفس و اسارت معصيت رها كرده‏اند از قيد نفس و اسارت معصيت، آسان است و بعضى ديگر كه داراى گناهان و نافرمانى‏هايى هستند، اين مسير را افتان و خيزان مى‏روند چرا كه صراط مستقيم در اين جهان را نيز افتان و خيزان پيموده‏اند و بعضى ديگر كه هيچگونه تقيّدى به صراط مستقيم دنيا نداشته‏اند در روز قيامت هم صراط در جهنّم را طى نخواهد كرد و از همانجا در جهنّم واقع خواهد شد.

================ 

پی‌نوشت‌ها

[1] مریم، ‌71و72.

[2] انعام،‌ 153.